HOPE de Boris Lojkine
título orixinal:
|
Hope
|
país:
|
|
ano:
|
|
xénero:
|
drama
|
dirección:
|
|
duración:
|
91'
|
data da estrea:
|
FR 28/01/2015
|
reparto:
|
|
fotografía:
|
|
montaxe:
|
|
productor:
|
|
producción:
|
|
distribuidores:
|
Cinema
social, documentario, ficción romántica, viaxe epopeico... algo de tudo isto
ten Hope. É difícil por a raia, entre a realidade e a ficción, no lugar exacto
que ocuparía este filme. Incluso Hope, o título, ten un duplo sentido. Hope é o
nome da protagonista, mais tamén é, a esperanza, a forza que move a tantísimos
migrantes a deixar os seus lugares de orixen para iniciar unha viaxe
clandestina cheia de perigos.
Hope
narra unha desas viaxes. Léonard axuda a Hope e continuan a sua viaxe xuntos.
El é camerunés e ela nixeriana, diferencia importante para o desenrolo da sua
historia. O que comeza sendo unha relación de interese, vai evoluindo hacia o
romance. Porén, esta historia de amor transcorre nun mundo nada romántico,
Léonard e Hope falan mais de diñeiro que de sentimentos ao longo de todo o
filme.
O filme achégase ao documentario na construcción do escenario en que se moven as persoaxes e na descripción das relacións entre éstes. O ghetto é a estación no camiño, dirixido por burócratas corruptos e perigosas mafias que manexan ás persoas segundo as suas propias leises. Poucas veces foi visitado este mundo no cinema. En Hope, o realismo con que se debuxan estes centros de acollida e extorsión convírtese nun dos seus grandes atractivos, e fai del un filme orixinal.
Esa recreación da
realidade con ánimo documental, está na orixe do filme, e lógrase pola
colaboración dos seus actores, non só como intérpretes, senon como asesores. O
elenco é non profisional, na sua imensa maioria. Entre eles, interpretándose
case a si mesmos, hai antigos "chairmans"(os xefes dos ghettos),
falsificadores, policias... e son eles os que abren ese submundo, no que se
moven ou moveron, ao director do filme, que o recolle e retrata con a exactitude
que lle permite a súa experiencia como documentalista.
Os dous protagonistas foron
reclutados para o casting en ghettos ou suburbios. Justin Wang (Léonard) foi
descuberto no ghetto camerunés de Rabat e Endurance Newton( Hope) nun suburbio
de Casablanca, despois de muitos meses de procura, dado que as mulleres
nixerianas en Marrocos, raramente son libres, teñen amo. Unha nova realidade,
as mulleres levan a pior parte, nengunha novidade. A sua complicidade, as suas
miradas, a implicación nos seus roles veñen marcadas, seguro, pola sua
experiencia vital anterior. Ningún actor podería comprender mellor cada
situación interpretada.
Hope non é unha
película doada de ver, é dolorosa e repugna por momentos. Mais é preciso ver
filmes como éste para compreender o que pasan aqueles aos que, en Europa,
recibimos con valados e “concertinas”.
Sem comentários:
Enviar um comentário